Jens Wagner is verheiraadt, hett dree Kinner un wahnt mit sien Familie in Kiebitzreihe. För de poor, de nich weet, wo dat is: Dat liggt bi Elmshorn. Un Jens Wagner maakt Comedy op Platt. As plattdüütschen Comedien is he allerdings nich op de Welt kamen. In sien eerstet Beroopsleven weer he Buer, un twoors heel un deel. Op Hoochdüütsch wöör een „Vollerwerbslandwirt“ seggen.
Mitt Midde 40 un 40 Köh, twee Buddeln Cola un een mit Whisky is he denn aver in’t Klamüstern kamen. An’n negsten Morgen hett he to sien Fru seggt: „Ik gah op de Bühne“, smuustert he dörch dat Telefon dörch. Dat weer 2007.
Wagner hett sik denn mal de Lüüd ankeken, de in de plattdüütsche Szene optreden sünd. Autoren as Gerd Spiekermann oder Reimer Bull. Man teemlich bald weer kloor, he müss dor sien egen Weg finnen. Un rutsuert is dorbi „Comedy op Platt“. Dor schall binnensteken, wat dat ok wat för jüngere Lüüd wat is. He bruukt op de Bühne en „relativ eenfachet Plattdüütsch“, dat ok de achteran kaamt, de dat mit Platt nich so licht hebbt. „Du musst versöken, all Generatschonen mittonehmen“, seggt he. Dorbi is de Kuntakt na’t Publikum hen för Wagner besünners wichtig: „Ahn Publikum geiht gor nix. Ik bruuk de Trüüchmellen. Un haal de Lüüd ok op de Bühne. Se mööt merrn dorbi ween“. De Optritt in’n Landgasthoff is för em an’n schöönsten. „Dor kannst de Lüüd in de Ogen kieken“. De groten Hallen sünd aver ok nich to verachten. “De sünd deshalv schöön, wiel se lukrativ sünd“, höögt he sik.
Dorwegen kümmt he ok jümmers fröher. „Wenn’t Klock acht loosgahn schall, bün ik üm halvig söven dor. Ik snack denn al mal mit de Lüüd, de dor sünd.“ Un Wagner beluert denn al mal en beten de Atmosphäre.
He vertellt mööglichst veel Saken ok ut’t egen Leven. Oder Geschichten, de he sülvst beleevt hett. Dor künnt denn ok sien Tohörers wat mit anfangen un künnt dat för sik sülvst ok beter mitnehmen.
Woans geiht dat wieder mit de Spraak? Plattdüütsch in de Scholen to bringen, höllt Wagner för en gode Saak. Besünners op’t Land maakt dat Sinn. „Man de Rettung is dat nich“, seggt he. Dat Ümfeld to Huus schull ok Platt snacken.
He bringt en Bispeel vun sien eenzigen Optritt düt Johr. Dat weer in Ritterhude bi Bremen. Dor hett he mal fraagt, wo veel Lüüd platt snacken kunnen. Mellt hebbt sik bummelig 30 Perzent. De annern 70 Perzent kunnen dat ümmerhen aver jo verstahn. Un funktschoneren deit dat liekers: „De Hoochdüütschen hebbt meist noch mehr Spaaß doran as de Plattdüütschen sülvst. De Plattdüütschen sünd eher emotionsfrei. De Hoochdüütschen künnt ok mal so richtig looslachen“.
Wenn een Jens Wagner na sien Vörbild fragen deit, seggt he: „Jürgen von de Lippe“. Dat is en „minimalistischen Weltverklorer. Seggt blots dat Wesentliche. Un denn aver op’n Punkt“.
Mit den Erfolg sünd ok de Oortskenntnisse wussen. „Wenn mi nu ener anropen deit irgendwo ut Sleswig-Holsteen, denn kann ik glieks seggen, wo dat liggen deit“. He kiekt sik dat vörher an, wo he to’n Optritt hen schall.
Menngimal hett he ok al de Gegend utkundschaftet. Denn föhr he bi en Gasthoff vör un snackt mal mit den Kröger, wat he dor nich mal optreden kunn. An’t Enn hett he ok rut, woneem een goot Korten för de Vörstellen verkopen kann.
Dorbi warrt de klassischen Gasthööf op’t Land jümmers seltener. „Dat warrt en Riesenproblem för de ländlichen Regionen, wenn de Dörpskroog dicht maakt un sik de Gesangsvereen oplööst“. De Kroog is dat soziokulturelle Zentrum in’t Dörp. He vergliekt dat dormit, as wenn di de Fru weglopen deit: „Wo wichtig dat is, markst du eerst, wenn se weg sünd“.
Un woans is dat mit den Lockdown?
„Sobald ik in’t Auto sitt un fohr na en Optritt hen, denn freu ik mi. Un dor warrst du nu op null sett, dat is schon hart“.
Wat passeert, wenn Corona vörbi is?
„De Eerste, de anropen deit, de kriggt dat ümsünst. Dat heff ik nu al seggt“.