„PLATT FÖR HÜÜT UN MORGEN“, NEDDERDÜÜTSCH AUTORENDREPEN 2022
Sylvia Glismann
De Ledder
Moin leve Lüüd,
annerletzt schall ik en Ledder för mien Swiegermudder köpen. Ik bün denn ok glieks annern morrn los. De fröhe Vagel fangt de Worm. Na langen söken, heff ik se funnen un rin in Inkoopswagen. Ha, dat is ja nich eenfach. De wär man so lang un klapperig. So nu noch gau de anner Saken vun Inkoopszeddel inköpen un af to Kass to`n betahlen. Dat hett ja allens fein klappt un nu noch gau de Saken in Auto verstaun un wieder geiht dat mit de Inköperie. Dünnersdag is mien Inkoopsdag. De Lebensmiddel sünd nu in Auto binnen un as letzt kümmt de Ledder ran. Ik versöök se in de Kofferruum rintokregen, aver dat geiht nich. Se is to lang. Wenn ik de Afdeckung afnehm, pass dat ok nich. De Achtersitt kunn man delen, aver dat is nich so licht. Ik heff mi de Finger an de Knoop to`n rünnerdrücken wehdoon. Aua, so`n Schiet. Wat nu? Roh bewarrn, deep dörchatem un nadenken. Na denn schuuv ik de Ledder twüschen Bifohrersitt un Achtersitt. Ha, ha, dat geiht ok nich, dor is nich noog Freeruum. Good, denn versöök ik nochmal de Achtersitt ümtoklappen un de Bifohrersitt heel na vörn to schuven, de Achtersitt vun de Bifohrersitt hell na achtern dreihn. So nu heff ik en lange Bank, dor passt doch de Ledder drop, dat wär doch lacht. Aver so eenfach is dat nich, se op den Bifohrersitt to leggen. Na velen rangeeren, Stück för Stück, heff ik dat schafft. Blangenbi höör ik en lieses klicken un denk noch so, dat dürf ik nich vergeten. Gott sie Dank, de Ledder is nu binnen un ik mak de Döör to.
Puh, mi warrt op eenmal ganz anners. Mi steiht de Sweet op de Steern. Wat heff ik maakt? De Autodöör is to un mien Rüchsack mit mien Akkersnacker is dor binnen. Tja, un wat liggt dorop de Fohrersitt? Mien Autoslöttel.“ Oh, so en Schiet, wat nu?“, roop ik luud. Ik kiek jüst in de Oogen vun en ölleren Mann, de mien schimpen höört harr un fraag em, ob he en Akkersnacker hett. Denn verkloor ik em un sien Fru, dat ik mi jüst utsparrt hebbt un ob ik mien Mann op de Arbeid anropen könnt? De öllere Mann giff mi glieks de Akkersnacker un ik kunn mien Mann anropen. Vör de hele Opregen, heff ik glieks 2x vörbi drückt. Sien Fru hett mi good to snackt un vertellt, dat ehr dat ok mal passeert is. Endlich geiht mien Mann ans Telefon un ik fraag em, ob he mi helpen kunn. „ Woso, wat is denn passeert?“ Ik verkloor em kort de Saak un dat he nu na Huus fahrn mööt üm de 2. Autoslötel to holen un ob welkeen Parkplatz na Raisdörp he kommen schall. He seggt, he bruukt 30 – 40 Minuten. Makt nix, denn is dat so. Ik bün froh, wenn he mi helpen deiht. Denn mutt ik even so lang töven. Sülvst Schuld! Ik gev den Mann sien Akkersnacker trüch un bedank mi veelmals un verafscheed mi. Nu fangt dat töven an, to`n Glück regnet dat nich. Dat is blots kold, aver ik bün ja warm antrocken un loop jümmers de Weg op un dal, tell dorbi de Steen op Plattdüütsch. Man hett ja sünst nix to doon. Na 40 Minuten kommt mien Mann, gev mi de 2. Autoslötel un klick makt dat un de Autodöör is wedder op. Gau de anner Autoslötel in mien Jackentasch, Rüchsack op de Rüch un wieder geiht mien Inkööpsrunn. Vörher kriegt mien Mann noch en Söten opdrückt un dürf sik wat to`n Middageten wünschen. Blangenbi gev ik em de 2. Autoslötel glieks wedder trüch. Man weet ja nie. De Ledder heff ik later bi mien Swiegermudder afgeven un bi en Tass Kaffe un Koken, heff ik denn vun mien Malöör vertellt. Achteran hebbt wi bannig veel lacht.
Katteker fangen
Annerletzt wär mien Mann alleen to Huus. Ik wär noch inköpen un he hett de Angewohnheit, jümmers vun achtern in`s Huus to kommen un de Döören optolaten. Denn schimp ik jümmers, dat vun buten soveel Küll rinkümmt un denn kunn ja ok en Deert rinkommen. Wat schall denn för en Deert rinkommen? Flegen, Immen, Pluschmors, Spinnen un Weverknechte. Dat hett wi al mal hat, harmlos. Aver nu? Mien Mann will nu vun achtersen wedder rin in`s Huus. De Achterdöör staht open un vör de Tante Meier Döör sitt en Katteker un kiekt em an, he kiekt em ok an. Beid hebbt sik bannig verfehrt un mien Mann is vör Schreck glieks wedder rutgahn, üm de Katteker de Weg frie tomaken. Aver, wat makt de? He löppt, so gau as he kunn, dörch de open stahnlatene Kökendöör rin in de Köök un war nich mehr to sehn. Tja, wat nu? Nu güng de Jagd los. Woans makst du dat, dat en Katteker wedder ut dien Köök rutkümmt? Finn de mal. De schreet nich, de is ganz liesen un versteck sik. Mien Mann hett allens afsöökt un nakieken, nix to finnen un to hören. Denn ob eenmal süht mien Mann en brunen Steert achter de Computerdisch. He holt sik en Bessenstööl, geiht op de Knee, op de Footboden un versöökt mit de Bessenstööl, de Katteker ut sien Versteck to locken. De Katteker aver röhrt sik nich. Beid sünd ganz liesen un tövt, wokeen röhrt sik toeerst. Dat is hier de Fraag? Batz, kiekt de Katteker ünnern Schapp hervör, süht mien Mann un sust gau op de anner Siet vun de Köök, achtern Basthocker. Dor verpust he sik. In de Twüschentiet buut mien Mann en Hindernis mit Schohkartons, Taschen, Körv un Stöhl, de he op de Footboden henleggt, op. Dormit de Katteker blots in en Richten lopen kann. So dacht mien Mann, aver de Katteker schiet em an. He springt doröver weg un schwupps wär de Katteker achter de Müllemmer verswunnen. Mien Mann is bannig in Sweet kommen. Jümmers dat achteran lopen, versöken to fangen un denn mööt se weten : Mien Mann is groot, kräftig buut, beten öller un bringt so `n poor Kilos op de Waag. ..Ik hett mi ja bannig geern de Wettloop vun mien Mann un de Katteker ansehn, aver ik wär ja inköpen. Schaad !!! Mien Mann hett de Katteker fast to faten kregen, dor finn de doch noch en Lück un sust achter dat Schapp vun de Spööl. De Döören vun de Spööl warn opmakt, aver keeneen Katteker is to sehn. De harr sik al wedder versteckt, achter de Handdöker. To`n Glück harr mien Mann de Döören vun de Wohnstuuv un Flur vörher dichtmakt. Blots de Döör to`n Flur na buten, hett he op laten. 45 Minuten, so seggt mien Mann, hett dat duurt, dat de Katteker, de Weg na buten funnen hett. Mien Mann seggt, so gau kannst du gor nich kieken, as he weg wär. He is blots froh, dat de Katteker nich en Herzklabaster kregen hett oder mien Mann?
Ünnerwegens op mien Inkööpstour, kreeg ik en Naricht, per Whats app, vun mien Mann, ik könne nu na Huus kommen. Na, wat is denn dor los?, denk ik. Schaad, dat du nich dor west büst, dat wär en Geschicht för di to schrieven. He hett en Jagd mit en Katteker in Huus makt, över 45 Minuten lang un versöökt em ut de Köök rut to kregen. Ik heff mi dat vörstellt, de Biller vör Ogen sehn un luuthals lacht un dorbi mi fast in de Büx makt. De anner Lüüd hett mi in mien Auto ankieken, wo ik jüst sitten de, as wenn ik nich ganz kloor in Kopp wär. Also wenn Se, in letzter Tiet en Fru, op en Parkplatz in Auto sitten harrn, de luuthalts jümmers wedder lacht, villicht wär ik dat.?